از طرفی نیروهای آلمانی در حومه مسکو زیر حملات شدید هوایی و توپخانهای مدافعان قرار میگرفتند. هدف عملیاتی فیلدمارشال فن بک در مخالفت شدید با برخی بلندپروازیهای هالدر، به دنبال یک حلقه محاصره تنگ دور مسکو و ورود به شهر نبود بلکه حداکثر خط دیمیتروف-زاگورسک-اورخوفو-کولومنا در ۶۰ کیلومتری شرق آن را مد نظر داشت. استاوکا همچنین فرمان به استقرار شبهنظامیان و نیروهای امنیتی در مواضع دفاعی داخل و اطراف شهر مسکو و شرق آن صادر کرد. پنیر فتای کم چربی را که مکعبی خرد کردهاید به همراه زیتونها و شوید خرد شده روی سالاد بریزید. طرح فرماندهی عالی نیروی زمینی آلمان در پیگیری تهاجم به مسکو که در ۳۰ اکتبر به تأیید هیتلر رسیده بود، شامل دو گروه متحرک از نیروها میشد که میبایست حداکثر تا ۱۵ نوامبر جناحین جبهه غربی شوروی را مورد حمله قرار میدادند تا مسکو را به همراه نیروهای مدافع آن از شمال و جنوب با اتصال در نزدیکی اورخوفا-زوئوا و کولومنا در ۱۰۰ کیلومتری شرق شهر، به محاصره درآوردند. لشکر ۴۴ سوارهنظام شوروی با حمله در پهنه بازِ پوشیده از برف، در مقابل آتش توپخانه و مسلسلهای آلمانی، بدون این که هیچگونه تلفاتی به لشکر ۱۰۶ پیادهنظام ورماخت در مقابل خود وارد کند، دو هزار نفر از نیروهای خود را از دست داد.

رژیم مدیترانه ای ۷ روزه

از این رو پذیرفت، در حالتی میانه، به جای طرح گسترده تهاجم پیشین هیتلر و او، یک تهاجم جزئیتر منطبق با نیروهای در دسترس و با هدف حومه مسکو اجرا گردد. در این زمان هالدر نیز در نهایت به این باور رسید که تمامی شواهد حاکی از این است که تهاجم بزرگ دوم علیه مسکو میتواند موفقیتآمیز نباشد. به همین جهت تصرف شهر مسکو نیز در نهایت به طرح حمله افزوده شد. فرماندهی عالی نیروی زمینی آلمان با سنجش این احوال در نهایت تصمیم به از سرگیری تهاجم گرفت. ارتش شانزدهم شوروی در جناح شمالی جبهه غربی، روز ۱۶ نوامبر با تهاجم از جناح راست خود توسط لشکرهای ۱۲۶ تفنگدار، ۱۷ و ۲۴ سوارهنظام و ۵۸ تانک، لشکرهای چهاردهم پیادهنظام موتوریزه و هفتم زرهی ورماخت را که خود در حال آمادهسازی جهت تهاجم بودند، هدف گرفت. مطابق نظر ژوکوف، این حملات با وارد آوردن تلفات سنگین به نیروهای ارتش سرخ، فایدهای حاصل نکردند و تنها موجب بههمریختگی و تضعیف دفاع شوروی در هنگام آغاز تهاجم آلمانیها شدند. با وجود این که مهاجمان با تلفات سنگین پس از تنها ۳ تا ۴ کیلومتر پیشروی متوقف گشتند، به دستور ژوکوف، لشکرهای ۲۰ و ۴۴ سوارهنظام شوروی نیز وارد میدان نبرد شدند.

رژیم فستینگ مدیترانه ای

باور بر این بود که یگانهای بزرگ شوروی جهت اجتناب از قرار گرفتن در محاصره در حال عقبنشینی هستند. یکی از عواملی که باعث میشد چنین تهاجمی با نیروهایی فرسوده بدون ظرفیت جایگزینی، متکی به خطوط تدارکاتی آسیبپذیر و بدون تجهیزات مناسب، طرحریزی شود عدم توجه لازم به گزارشهای واصل شده به فرماندهی عالی آلمان از جمله در ارتباط با شرایط آبوهوایی بود. همچنین، در هنگام پخت و طعم دهی به غذاها، میتوانید از ادویهجات محلی مانند زعفران، زرشک، نعنا، زنجبیل، و ریحان استفاده کنید تا به غذاهای خود طعم و عطر خاصی ببخشید. نکته: رژیم غذایی مدیترانه ای سعی کنید از بین مغزها بیشتر بادام، گردو و فندق را انتخاب کنید. نخستین مذاکرات جدی در سال ۱۹۴۹ بین نصرالله انتظام در گفتگو با آبا ابن نماینده اسرائیل در سازمان ملل متحد انجام شد. به هر صورت تصادم بین تمهیدات این فرمان و لازمههای تاکتیکی در میدانهای نبرد مشکل آفرین گشت و فرسایش حاصل از درگیریها به نیروهای آلمانی اجازه عمل مؤثر به این تمهیدات را نداد. با فرا رسیدن زمستان کاهش هر چه بیشتر دما از میانه ماه نوامبر با وجود منجمد کردن گل و لای و تسهیل و افزایش سرعت پیشروی آلمانیها، نمونه رژیم مدیترانه ای, مشکلات دیگری پدیدآورد.  This post h᠎as be᠎en g​en erat ed by G​SA C​on tent ​Gene rato​r DEMO.

رژیم مدیترانه ای برای پوست

روز ۱۰ نوامبر فرماندهی گروه ارتش مرکز با صدور فرمانی تحت عنوان «دستورالعمل رزم زمستانه و ویژگیهای خاص زمستان روسیه» خواهان شروع بلافاصله آمادهسازیها برای فصل زمستان از جمله ایجاد مراکز تدارکات و امنیتبخشی به تأسیسات ترابری در پشت خط مقدم شد. ارتشبد گودریان در خاطرات خود دمای هوا در روز ۱۲ نوامبر را ۱۵− درجه سانتیگراد، روز بعد آن ۲۲− درجه سانتیگراد و روز ۴ دسامبر ۳۵− درجه سانتیگراد و در کمترین میزان ۵۰− درجه سانتیگراد ثبت کردهاست و اضافه نموده در این شرایط سربازان همچنان البسه سبک به تن داشتند. هیتلر و فرماندهی عالی نیروی زمینی معتقد بودند پس از توقف صورت گرفته جهت بازسازی، توان رزمی نیروها همچنان جهت رسیدن به این هدف کفایتبخش خواهد بود. با تجربه درگیریهای پر خسارت بر سر ورشو در سال ۱۹۳۹ و کیف، جهت اجتناب از رزم شهری مخصوصاً برای قوای زرهی، هیتلر همچنان قصدی برای تسخیر بلافاصله مسکو نداشت. و در فاصله چند ده کیلومتری از مسکو، فرصت را جهت یک اقدام همهجانبه برای وارد آوردن آخرین ضربه به منظور شکست دشمن پیش از فرصت یافتن آن برای بازیابی، مناسب میدانستند. هدف اصلی گروه ارتش مرکز در این تهاجم، تضعیف دشمن تا اندازهای که تا بهار سال بعد نتواند خود را بازیابد و دستیابی به مواضع آغازین مناسبی جهت تهاجم بهاره بود.